Μην ακούς τους πάντες!

-του Γιάννη Αραχωβίτη

Καθώς μια ομάδα βατράχων διέσχιζε ένα δάσος, δύο από τα νεαρότερα μέλη της, έπεσαν σε ένα πηγάδι. Τα άλλα βατράχια άκουσαν τις κραυγές τους, κοίταξαν μέσα στο πηγάδι και βλέποντας τους συντρόφους τους αμέσως έβγαλαν το συμπέρασμα: πιθανότητες σωτηρίας μηδέν, σίγουρος θάνατος.

Κουνώντας θλιμμένα το κεφάλι τους, φώναξαν στα δυο βατράχια, να πάψουν πηδούν προς το στόμιο, μιας και το πηγάδι ήταν βαθύ και δεν θα τα κατάφερναν.

Τα δυο άτυχα βατράχια συνέχιζαν να προσπαθούν να φτάσουν το χείλος του πηγαδιού, ήθελαν να γλυτώσουν.

Μετά από μερικές αποτυχημένες προσπάθειες και ακούγοντας και τη γνώμη των βατραχιών που ήταν από πάνω, ένα από τα βατράχια, σταμάτησε τη προσπάθεια, έπαψε να σκαρφαλώνει και να πηδά, ξάπλωσε στον πάτο και πέθανε.

Το άλλο βατράχι, παρά τις φωνές των άλλων, συνέχισε να πηδά και να σκαρφαλώνει. Και κάποια στιγμή, βρίσκοντας μια ενδιάμεση πέτρα που εξείχε, με ένα σάλτο βρέθηκε εκτός του πηγαδιού.

“Ουάου!!”, φώναξαν τα άλλα βατράχια, μην πιστεύοντας στα μάτια τους. “Καλά δεν μας άκουσες που σου φωνάζαμε;”

Το νεαρό βατράχι κουνώντας τα χέρια του, τους εξήγησε πώς ήταν κουφό και ότι βλέποντας τους άλλους να φωνάζουν από την κορυφή τους πηγαδιού, νόμιζε ότι τον ενθάρρυναν να συνεχίσει τις προσπάθειές του.

Το ισχυρό μήνυμα πίσω από αυτή την λίγο πολύ γνωστή ιστοριούλα είναι ότι οι τα λόγια και οι γνώμες των άλλων επηρεάζουν σημαντικά την ζωή μας. Έχουν τη δύναμη να μας απογειώσουν, ή να μας στείλουν στο πάτο. Αυτά που λέμε μπορεί να ενθαρρύνουν ή να απογοητεύσουν. Είναι λοιπόν σαν ένα διμούτσουνο, δίκοπο μαχαίρι.

Είναι λοιπόν σημαντικό να προσέχουμε τα λόγια μας, το τι λέμε στα παιδιά μας και στους φίλους μας, καθώς επίσης να γίνουμε επιλεκτικοί και στο τι αποφασίζουμε να ακούσουμε.

Φίλτραρε τα σοφά λόγια, τα λόγια που σου δίνουν δύναμη, ελπίδα και κουράγιο στη ζωή. Την ίδια στιγμή, «βούλωσε» τ’ αυτιά σου στις Κασσάνδρες, σε αυτούς που μονίμους θεωρούν τα πάντα απίθανα και καταστροφικά, και το μόνο που σπέρνουν είναι η μιζέρια και η απελπισία.

Το τι ακούς, το τι διαβάζεις και στο τι δίνεις σημασία καθορίζουν τη ζωή σου.

Για πολλά χρόνια πίστευα, όπως και οι περισσότεροι, ότι με το πέρασμα των χρόνων οι αισθήσεις του ανθρώπου αδυνατίζουν, παίρνουν την κατηφόρα που σταματημό δεν έχει. Όμως σήμερα, και με τη βοήθεια της επιστήμης, γνωρίζουμε ότι υπάρχουν πολλά που ο άνθρωπος μπορεί να κάνει για να προλάβει, να σταματήσει, να καθυστερήσει και σε πολλές περιπτώσεις να αναστρέψει την κατάσταση. Κανείς δεν είναι καταδικασμένος να παρακολουθεί αδύναμος και ανήμπορος. Το μυαλό και το σώμα του ανθρώπου μπορούν να (παρα)μείνουν φρέσκα και νεανικά πολύ περισσότερο από ότι μας ορίζουν τα ημερολογιακά χρόνια. Οι δυνατότητές τους δεν ορίζονται τόσο από το χρόνο, όσο από την προστασία, από την (εξ) άσκηση, τη φροντίδα και από σε τι κατάσταση τα κρατάμε.

Όπου υπάρχει θέληση, πάντα βρίσκεται μια λύση. Και όπου δεν υπάρχει λύση, φτιάχνουμε μια.

Κράτα τις σωματικές και νοητικές σου δυνάμεις ακμαίες σε αντίθεση των χρόνων. Υπάρχουν φυσικοί, απλοί και φτηνοί τρόποι. Μάθε πώς.. στείλε μήνυμα στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.