Αποφασιστικότητα και επιμονή
Αυτή είναι η αληθινή ιστορία μιας οικογένειας που συνέδεσαν τα ονόματά τους με ένα θαύμα της κατασκευαστικής, της γέφυρας του Μπρούκλιν στη Νέα Υόρκη, το 1870. Για να κτιστεί η γέφυρα χρειάστηκαν 13 χρόνια πρωτοποριακής δημιουργικότητας και φαντασίας, άκαμπτης αποφασιστικότητας και επιμονής. Έτσι επιτεύχθηκε η οδική σύνδεση του Μανχάταν με το Μπρούκλιν.
Ο μηχανικός Τζων Ρόμπλινγκ οραματίστηκε το χτίσιμο της γέφυρας αλλά βρήκε αντίσταση από πολλούς συνάδελφούς του οι οποίοι επέμεναν ότι ένα τέτοιο εγχείρημα δεν είχε καμιά πιθανότητα επιτυχίας. Όλοι επέμεναν, ότι κάτι τέτοιο ήταν, "Αδύνατον!". Ο Ρόμπλινγκ όμως πίστευε στο όνειρό του. Μετά πολλές προσπάθειες κατάφερε να βρει "σύμμαχους" και οι εργασίες άρχισαν.
Άλλα όπως έγινε και με το γεφύρι της Άρτας, για να χτιστεί "απαιτήθηκε" αίμα. Ένα εργασιακό ατύχημα κόστισε την ζωή του ίδιου του εμπνευστή της γέφυρας. Τότε όλοι οι "αρνητές" βγήκαν και έχυσαν το δηλητήριό τους: "Του το λέγαμε αλλά δεν μας άκουγε. Μια τέτοια γέφυρα δεν μπορεί να χτιστεί. Είναι σκέτη τρέλα".
Ο γιος του Τζων Ρόμπλιγκ, ο Ουάσιγκτον, πίστευε και αυτός στο όνειρο του πατέρα του. Όμως και αυτός με τη σειρά τραυματίστηκε σοβαρά. Δεν μπορούσε να περπατήσει και να μιλήσει. Έμεινε ανήμπορος και κλινήρης. Στο πλευρό του η γυναίκα του Έμιλυ. Όλοι οι φίλοι και οι συνεργάτες τους άρχισαν να τους εγκαταλείπουν. Το έργο θα έπρεπε να εγκαταλειφτεί. Ο Ουάσιγκτον όμως συνέχιζε να πιστεύει σε αυτό που άρχισαν με τον πατέρα του. Αρνήθηκε να εγκαταλείψει τα όνειρά τους και να υποκύψει στην μοίρα.
Και ενώ ήταν παράλυτος στο κρεβάτι του, αντιλήφθηκε ότι μπορούσε να κουνήσει ένα από τα δάκτυλα του χεριού του. Αποφάσισε να χρησιμοποιήσει ότι μπορούσε. Το μυαλό και το ένα δάκτυλό του. Μα πάνω από όλα την πίστη στα όνειρά του. Οπλισμένος με αποφασιστικότητα και επιμονή δημιούργησε μια γλώσσα, ένα κώδικα επικοινωνίας με τη γυναίκα του, κουνώντας μόνο το δάκτυλό του. Σιγά σιγά κατάφεραν να πείσουν συνεργάτες και εργάτες ότι το έργο θα μπορούσε να συνεχιστεί και να ολοκληρωθεί με την καθοδήγηση του.
Για 13 ολόκληρα χρόνια ο Ουάσιγκτον έδινε οδηγίες στην γυναίκα του και αυτή φρόντιζε να ακολουθούνται στο εργοτάξιο. H γέφυρα ολοκληρώθηκε και μέχρι σήμερα θυμίζει το όρaμα του Τζων, την επιμονή του Ουάσιγκτον και την αφoσίωση της Έμιλυ. Μας υπενθυμίζει ότι τα πάντα είναι εφικτά αν το θέλουμε πολύ, αν δεν υποκύψουμε στα εμπόδια και αν επιμείνουμε αρκετά.
Στις 24 Μαΐου το 1883 η γέφυρα παραδόθηκε στους πολίτες της Νέας Υόρκης. Ο πρώτος άνθρωπος που την διάβηκε ήταν η νύφη των Τζων και η σύζυγος του Ουάσιγκτον Ρόμπλινγκ, η Έμιλυ. Μάλιστα στην αγκαλιά της, ως σύμβολο καλής τύχης, κρατούσε έναν κόκορα.
Πολλά πράγματα στην αρχή μας φαίνονται απίθανα αλλά ποτέ δεν πρέπει να λέμε "Είναι αδύνατον". Ποτέ δεν πρέπει να αποθαρρυνόμαστε.. Να μην ακούμε τους αρνητικούς ανθρώπους.
Η γέφυρα του Μπρούκλιν μας υπενθυμίζει ότι τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα, ανεξάρτητα από τα εμπόδια, όταν έχουμε πίστη, αποφασιστικότητα και επιμονή.