«Αφού κερδίσεις τη μάχη, σφίξε το λουρί του κράνους σου»- Γιαπωνέζικο ρητό
Με άλλα λόγια, η μάχη δεν τελειώνει όταν κερδίσεις. Τελειώνει μόνο όταν χαλαρώνεις, όταν χάνεις την πειθαρχεία και τη δέσμευσή σου, όταν σταματάς να προσέχεις και να εστιάζεις.
Αυτό στα Γιαπωνέζικα (στη γλώσσα των πολεμικών τεχνών) λέγεται zanshin : η τέχνη του να ζεις σε εγρήγορση άσχετα αν ο στόχος έχει επιτευχθεί η όχι. Η κατάσταση του να έχεις πλήρη αίσθηση του σώματός σου, το μυαλού σου, των σκέψεών σου και του τι συμβαίνει γύρω σου χωρίς στρεσάρεσαι και να αντιδράς σπασμωδικά. Στην καθημερινότητα είναι η τέχνη του να ζεις με σκοπό και να ανταποκρίνεσαι με σύνεση παρά να παρασύρεσαι και να αντιδράς απερίσκεπτα και να πέφτεις θύμα στo κάθε τι.
Είκοσι χρόνια από τώρα θα είσαι πιο απογοητευμένος για τα πράγματα που δεν έκανες παρά για τα πράγματα που έκανες. Γι’ αυτό, λύσε τους κάβους. Σαλπάρισε μακριά από το σίγουρο λιμάνι. Εξερεύνησε, ονειρέψου, ανακάλυψε.
Γιατί κάποιοι πετυχαίνουν τους στόχους τους, ενώ άλλοι όχι; Η αυθόρμητη απάντηση – ότι γεννιούνται με έμφυτα ταλέντα και επιδεξιότητες – είναι μόνο ένα μικρό κομμάτι του παζλ. Στην πραγματικότητα, η σχετική έρευνα που γίνεται εδώ και δεκαετίες δείχνει ότι οι πετυχημένο άνθρωποι δεν πετυχαίνουν τους στόχους τους μόνο και μόνο επειδή είναι αυτό που είναι, αλλά επειδή κάνουν συγκεκριμένα πράγματα.
"Και δεν υπάρχει τίποτα που θα έπρεπε να κρατήσετε; Όλα όσα κατέχετε θα δοθούν κάποτε. Τα δέντρα δίνουν για να ζήσουν, διότι θα χαθούν αν αρνηθούν να δώσουν".
