Τι θα ήταν η ζωή χωρίς τη γυναίκα;
ΤΙΠΟΤΑ! Απλούστατα δεν θα υπήρχε. Και δεν το εννοώ μόνο από βιολογικής άποψης αλλά από περισσότερο από άποψη ποιότητας, ομορφιάς και αγάπης.
Βεβαίως, η γυναίκα συνεισφέρει παντού και πάντα.
Και τι θα ήταν ένας άντρας χωρίς τη γυναίκα;
ΤΙΠΟΤΑ! Πάμε μαζί. Χέρι χέρι. Ο ένας συμπληρώνει τον άλλο. Βιολογικά, κοινωνικά, συναισθηματικά κ.λ.π.
Στο όμορφο φύλο λοιπόν ένα τριαντάφυλλο από όλους τους άντρες.
Γυναίκα:
«Γυναίκα» Χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία Παίξε στον άνεμο τη γλώσσα σου και πέρνα Αλλού σε λέγανε Γιουδήθ, εδώ Μαρία Το φίδι σκίζεται στο βράχο με τη σμέρνα Από παιδί βιαζόμουνα, μα τώρα πάω καλιά μου Μια τσιμινιέρα με όρισε στον κόσμο και σφυρίζει Το χέρι σου, που χάιδεψε τα λιγοστά μαλλιά μου για μια στιγμή αν με λύγισε, σήμερα δεν με ορίζει Βαμμένη. Να σε φέγγει κόκκινο φανάρι Γιομάτη φύκια και ροδάνθη, αμφίβια Μοίρα Καβάλαγες ασέλωτο με δίχως χαλινάρι πρώτη φορά, σε μια σπηλιά, στην Αλταμίρα Σαλτάρει ο γλάρος το δελφίνι να στραβώσει Τι με κοιτάς; Θα σου θυμίσω εγώ που μ’ είδες Στην άμμο πάνω σ’ είχα ανάστροφα ζαβώσει τη νύχτα που θεμέλιωναν τις Πυραμίδες Βαμμένη. Να σε φέγγει φως αρρωστημένο διψάς χρυσάφι. Πάρε, ψάξε, μέτρα Εδώ κοντά σου, χρόνια ασάλευτος να μένω ως να μου γίνεις Μοίρα, Θάνατος και Πέτρα (Από τη συλλογή Τραβέρσο, Άγρα, 1990)
Πηγή : Andro.gr
Με την φωνή του Νίκου Καββαδία
https://www.youtube.com/watch?v=iYZ4gRk3E4k
Γιατί κάποιοι πετυχαίνουν τους στόχους τους, ενώ άλλοι όχι; Η αυθόρμητη απάντηση – ότι γεννιούνται με έμφυτα ταλέντα και επιδεξιότητες – είναι μόνο ένα μικρό κομμάτι του παζλ. Στην πραγματικότητα, η σχετική έρευνα που γίνεται εδώ και δεκαετίες δείχνει ότι οι πετυχημένο άνθρωποι δεν πετυχαίνουν τους στόχους τους μόνο και μόνο επειδή είναι αυτό που είναι, αλλά επειδή κάνουν συγκεκριμένα πράγματα.
Όλοι νοιώθουν νευρικά προτού δώσουν μια ομιλία μπροστά σε κοινό. Δεν παίζει ρόλο αν είναι ο πρώτος σου ή ο χιλιοστός σου λόγος. Οι στιγμές πριν ανέβεις στην σκηνή, πριν πιάσεις το μικρόφωνο ποτέ δεν είναι εύκολος και ανέμελες. Παρόλα αυτά, με το πέρασμα του χρόνου αντιλήφθηκα ότι λίγη ένταση (θετικό στρες) βοηθάει αν ξέρεις πως να το χρησιμοποιήσεις σωστά.
Μία πρωτότυπη έρευνα της εφημερίδας Washington Post κι ένα κοινωνιολογικό πείραμα για το γούστο, την αντίληψη και τις προτεραιότητες των ανθρώπων έγινε στο μετρό της Ουάσιγκτον.
