Το παράδοξο της αλλαγής συμπεριφοράς
Για να «κρατήσει», να διατηρηθεί μια αλλαγή (νέα συνήθεια), θα πρέπει να συνεργαζόμαστε με τις βασικές δυνάμεις της ζωής μας, και όχι να δουλεύουμε εναντίον τους. Σχεδόν όλες οι δραστηριότητες της καθημερινής μας ζωής έχουν μια ισορροπία, ένα φυσικό σημείο λειτουργίας, ένα φυσιολογικό ρυθμό. Αν ξεφύγουμε πολύ και απότομα από αυτό το σημείο βάσης, θα νοιώσουμε το τράνταγμα και ένα δυνατό τράβηγμα για να επιστρέψουμε σε αυτό.
Έτσι, ο καλύτερος τρόπος για να αλλάξουμε επίπεδο ισορροπίας, δεν είναι οι βίαιες αλλαγές, αλλά οι μικρές βελτιώσεις και μεταβολές σε καθημερινή βάση.
Αυτό είναι το παράδοξο της αλλαγής συμπεριφοράς. Αν προσπαθήσεις να αλλάξεις γρήγορα και ριζικά, θα ξαναβρείς τον εαυτό πάλι στην αρχή και θα ξαναπέσεις στις παλιές συνήθειες (δίαιτα, αναβλητικότητα, χάσιμο χρόνου κ.λ.π.). Αλλά αν φροντίζεις να αλλάζεις λιγάκι κάθε μέρα, - ένα μέτρο περισσότερο περπάτημα, δυο κουταλιές λιγότερο φαγητό, δυο σειρές περισσότερο γράψιμο στο βιβλίο που θες να τελειώσεις- σιγά σιγά οι μεγαλύτερες αλλαγές θα ακολουθήσουν ομαλά, χωρίς παρενέργειες, και με μόνιμα αποτελέσματα.
Η νίκη ή η ήτα είναι θέμα συνήθειας, τρόπος και στάση ζωής. Δεν είναι ένα τυχαίο γεγονός που απλώς μας συμβαίνει κάποια φορά και συμπτωματικά. Οι συνήθειες βέβαια χτίζονται ή γκρεμίζονται από της δικές μας συμπεριφορές.
Μία πρωτότυπη έρευνα της εφημερίδας Washington Post κι ένα κοινωνιολογικό πείραμα για το γούστο, την αντίληψη και τις προτεραιότητες των ανθρώπων έγινε στο μετρό της Ουάσιγκτον.
