Ο ηγέτης πηγαίνει μπροστά, δείχνει πρώτος το δρόμο!

alexanderΧειμώνας 326 π.χ. Νότια του ποταμού Υδραώτη (παραπόταμου του Υδάσπη, οι Έλληνες του Μέγα Αλέξανδρου πολιορκούν το ισχυρό φρούριο των Μαλλών (πιθανότατα σημερινό Multan). Και ενώ έχουν περάσει το εξωτερικό τείχος, ο Αλέξανδρος διαπιστώνει ολιγωρία και καθυστέρηση στην συνέχιση της πολιορκίας με την ταχύτητα και την ορμή που επιθυμεί ο ίδιος. Το να κυριεύσεις μια οχυρή θέση (πόσο μάλλον ένα οργανωμένο φρούριο) είναι πολύ δύσκολη υπόθεση. Ο αμυνόμενος συνήθως έχει το πλεονέκτημα μιας και περιμένει πίσω από το τείχος και από πλεονεκτική θέση.

Με το θάρρος και την τόλμη που τον διέκρινε, όρμηξε, βάζοντας μια σκάλα στο τείχος και με γοργές κινήσεις σκαρφάλωσε πρώτος πάνω στο τείχος. Τρεις από του υπασπιστές του (Πευκέστας, Αβράος και Λεοννάτος) ανέβηκαν ξοπίσω του, να τον βοηθήσουν και να τον προστατέψουν, μιας και διέτρεχε μεγάλο και άμεσο κίνδυνο. Οι τέσσερις άνδρες βρέθηκαν να πολεμούν μόνοι εναντίον των Μαλλών, εκτεθειμένοι πάνω στα τείχη. Οι υπόλοιποι πολεμιστές, βλέποντας τον αρχηγό τους να πολεμάει γενναία αλλά σε εξαιρετικά επικίνδυνη θέση, βιάστηκαν να σκαρφαλώσουν τα τείχη για να βοηθήσουν. Οι κλίμακες (σκάλες) όμως έσπασαν από το βάρος τους και έτσι ο Μέγας Αλέξανδρυς με τους τρεις γενναίους άνδρες τους, συνέχισαν να πολεμούν δεχόμενοι δεκάδες βέλη, ακόντια και πέτρες.

Η στιγμή είναι άκρως κρίσιμη, η ζωή του Μεγάλου ηγέτη κινδυνεύει άμεσα. Οι στρατιώτες του (κάτω από το τείχος) του φωνάζουν να πηδήξει προς τα έξω και αυτοί θα τον έπιαναν με τα χέρια τους και τις κουβέρτες που κρατούσαν.
Εδώ όμως για άλλη μια φορά μίλησε το θάρρος και η καρδιά του λέοντα που έκρυβε στα στήθια του ο μεγάλος ηγέτης. Αντί να πηδήξει προς τα έξω, να υποχωρήσει για να σωθεί, πήδηξε προς τα μέσα, πρώτος και μόνος. Πήγε μπρος, δεν έκανε πίσω. Δεν θέλησε να φανεί δειλός, προτίμησε να ηγηθεί. «Ριψοκίνδυνο και ηλίθιο», θα έλεγαν πολλοί. Όμως ας δούμε τι θα έκαναν οι σημερινοί ηγέτες. Δεν θα ήταν καν στο πεδίο της μάχης. Θα ήταν καθισμένοι σε κάποιο μακρινό δωμάτιο, καλά προστατευμένο, καθισμένοι γύρω από το τραπέζι επιχειρήσεων, δίνοντας εντολές μέσω δορυφορικής επικοινωνίας. Πόσοι από αυτούς θα έβγαιναν μπροστά, όταν τα πράγματα σκουραίνουν; Πόσοι θα ρίσκαραν περισσότερα από αυτούς που ζητούν να κάνουν θυσίες; Πόσοι από αυτούς θα ρίσκαραν τη ζωή τους πρώτοι;
Και τι είδους ηγέτη θα θέλαμε να έχουμε; Αυτόν που μοιράζεται τους κίνδυνους και τις δυσκολίες μαζί μας ή κάποιον που κοιτάζει πρώτα να σώσει το τομάρι του, ζητώντας από τους άλλους να ορθώσουν τα στήθη τους στον εχθρό;

Αυτή η «μικρή» διαφορά, το πήδημα προς τα μέσα ή προς τα έξω, έκανε τον Αλέξανδρο μοναδικό. Ξοπίσω του πήδηξαν και οι άλλοι τρεις ανδριομένοι. Ο ένας εξ αυτών, ο Πευκέστας, κρατούσε την ασπίδα του Αχιλλέα (πρότυπο για τον Αλέξανδρο), που είχε πάρει ο ο Αλέξανδρος από την Τροία. Με αυτή κάλυψε τον αρχηγό του, όταν αυτός έπεσε κτυπημένος από ένας βέλος, λίγο πάνω από την καρδιά. Από την άλλη μεριά πήρε θέση ο Λεοννάτος. Ο Αβρέας έπεσε νεκρός, κτυπημένος από βέλος στο πρόσωπο. Αυτή η αυτοθυσία των τεσσάρων, αυτό το παράδειγμα ηγεσίας έκανε όλο το στράτευμα να κινηθεί προς τα μπρος, σπάζοντας στις πύλες και σκαρφαλώνοντας από τα τείχη, πατώντας ο ένας στην πλάτη του άλλου. Για έναν τέτοιο ηγέτη, όλοι ήταν έτοιμοι να θυσιαστούν. Ο Αλέξανδρος είχε περισσότερες πληγές από τους στρατιώτες του. Πολεμούσε πρώτος και αναλάμβανε το πιο δύσκολο κομμάτι της μάχης. Δεν ζητούσε κάτι από τους στρατιώτες του, που δεν έκανε πρώτα αυτός. Υπέφερε εξίσου με όλους. Έτρωγε στο ίδιο τραπέζι, το ίδιο φαγητό. Πώς ήταν δυνατόν να μην εμπνεύσει, να μην τον θαυμάζουν, να μην θέλουν να είναι μαζί του;

Ποιος από τους σημερινούς «ηγέτες» μας κερδίζει τον σεβασμό και τον θαυμασμό μας; Ποιον μπορούμε να αγαπήσουμε ή να πιστέψουμε; Ποιος από αυτούς κάνει τις θυσίες που ζητάει από εμάς; Ποιος ρισκάρει να χάσει, όσα καθημερινά χάνει ο λαός; Ποιος μπορεί να γίνει το πρότυπό μας, έστω και σε πολύ μικρότερο βαθμό, από αυτό που ήταν ο Αλέξανδρος για τους άντρες του; Ποιος πείθει με τις πράξεις του; Ποιος αξίζει να γραφτεί στην ιστορία ως άξιος; Κανείς. Γιατί κανείς δεν έχει όραμα και καρδιά. Γιατί αυτό που τους ενδιαφέρει είναι η καρέκλα και η κουτάλα.

Ο Αλέξανδρος ρίσκαρε τα πάντα με το να εκτίθεται συνεχώς πρώτος. Είχε να χάσει πολλά, την ίδια του τη ζωή. Κοσμοκράτορας ήταν ήδη. Και όμως δεν δίστασε στιγμή. Πήγε μπρος, αντιμετώπισε τον μεγαλύτερο κίνδυνο, δεν σκέφτηκε το προσωπικό κόστος, δεν γαντζώθηκε στο θρόνο του, ζητώντας από τους άλλους να παίζουν κορώνα γράμματα το κεφάλι τους. Μπορεί η πράξη του να μην έστεκε στην σύγχρονη λογική. Όμως κέρδισε τις καρδιές των αντρών του. Έκανε τους άλλους να θέλουν να του μοιάσουν, να παλέψουν και να υπομείνουν κάθε θυσία στο πλευρό του. Αν είσαι ηγέτης πρέπει να εμπνέεις, να δίνεις το παράδειγμα, να ανεβαίνεις πρώτος τον ανήφορο, που ζητάς να ανέβουν οι άλλοι. Τότε, ναι, αξίζει να ηγείσαι. Αλλιώς πήγαινε σπίτι σου, όπως και να σε λένε, όποια θέση και αν έχεις.

Με την ευχή, ο Άγιος Βασίλης να φέρει άξιους ηγέτες στην χώρα μας (σε κάθε τομέα). Καλές γιορτές.


Σεμινάρια Αφήγησης Ιστοριών. Γίνε επαγγελματίας σε ένα χώρο με πολλές προοπτικές. Πληρ. Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Διαβάστε ακόμη:

Πως να είσαι ευτυχισμένος... ;

eutixiaτου Γιάννη Αραχωβίτη

Θα σου κάνω δυο ερωτήσεις, που είναι δυο από τις πιο σημαντικές στη ζωή σου.
Αν δεν μπορείς να απαντήσεις «ΝΑΙ» και στις δυο, τότε ξέρω κάτι γύρω από τη ζωή σου. Ξέρω ότι δεν είσαι πραγματικά ευτυχισμένος. Οι στατιστικές λένε ότι περίπου οι μισοί που θα απαντήσουν (όταν διαβάσουν τις ερωτήσεις) θα πουν ΝΑΙ. Ο στόχος μου, όταν δουλεύω με πελάτες μου ως SuccessMentor, ως εισηγητής σεμιναρίων επιτυχίας και αυτοβελτίωσης κ.λ.π. , είναι να μπορούν όλοι, έστω μετά από ένα χρόνο, να απαντούν ΝΑΙ και στις δυο ερωτήσεις, Αυτό θα γίνει μόνο αν σήμερα πάρουν την απόφαση να κάνουν τις απαραίτητες αλλαγές, διαφορετικές επιλογές για να βελτιώσουν συγκεκριμένους τομείς της ζωής τους και του χαρακτήρα τους, να γίνουν καλύτεροι γενικώς.

Περισσότερα

Ακεραιότητα και αυθεντικότητα

real"Ακεραιότητα είναι να επιλέγεις τις πράξεις σου βάσει υψηλών αξιών και όχι βάσει προσωπικού κέρδους".

 Σε έναν κόσμο που ο καθένας δηλώνει ότι θέλει, η ακεραιότητα και αυθεντικότητα είναι από βασικότερα χαρακτηριστικά που θα πρέπει να σε διακρίνουν ως επαγγελματία.

Για πολλούς λόγους.

Το πρώτο είναι γιατί μπορείς να ζήσεις με καθαρή συνείδηση, διότι δεν υπερέβαλλες σε αυτά που ισχυρίστηκες, υποσχέθηκες και ότι δεν προβάλλεις έναν «δήθεν» εαυτό. Είσαι γνήσιος και αληθινός.

Περισσότερα

Εστίασε στα καλά που έχεις!

focusτου Γιάννη Αραχωβίτη

Κάντο συνήθεια στη ζωή σου να εστιάζεις στα καλά που έχεις, σε αυτά που προσθέτουν φως και αξία στη ζωή σου. Θα διαπιστώσεις ότι έχεις πολλούς λόγους να νοιώθεις ευλογημένος καοι ευγνώμων για την ζωή.

Περισσότερα

  • Σημαντική διεθνής διάκριση & επίτευξη στόχου!

    Σημαντική διεθνής διάκριση & επίτευξη στόχου!

    Φέτος, είχα την ευκαιρία και την τιμή να εκπροσωπήσω τη χώρα μας σε διεθνείς αγώνες ρητορικής. Κάτι που θα γινόταν για πρώτη φορά, μιας και η χώρα μας, μέχρι το περασμένο καλοκαίρι, δεν είχε τη δυνατότητα να διαγωνίζεται σε διεθνείς αγώνες των Τ.Μ.Ιnternationals.

    Περισσότερα

  • Μεγάλη Επιτυχία

    Μεγάλη Επιτυχία

    Η μεγαλύτερή μου χαρά, ως SucceesMentor & Top Performance Trainer, είναι να βλέπω τους "μαθητές" μου , να βελτιώνονται και να φτάνουν ψηλότερα μέσα από την συνεργασία μας.

    Περισσότερα

  • International Coach Federation

    International Coach Federation

    O Γιάννης Αραχωβίτης με τον κ. Dave Wondra, PCC, USA,Chairman ICF Global Board



    e-genius.gr ...intelligent web software