Ο ηγέτης πηγαίνει μπροστά, δείχνει πρώτος το δρόμο!

alexanderΧειμώνας 326 π.χ. Νότια του ποταμού Υδραώτη (παραπόταμου του Υδάσπη, οι Έλληνες του Μέγα Αλέξανδρου πολιορκούν το ισχυρό φρούριο των Μαλλών (πιθανότατα σημερινό Multan). Και ενώ έχουν περάσει το εξωτερικό τείχος, ο Αλέξανδρος διαπιστώνει ολιγωρία και καθυστέρηση στην συνέχιση της πολιορκίας με την ταχύτητα και την ορμή που επιθυμεί ο ίδιος. Το να κυριεύσεις μια οχυρή θέση (πόσο μάλλον ένα οργανωμένο φρούριο) είναι πολύ δύσκολη υπόθεση. Ο αμυνόμενος συνήθως έχει το πλεονέκτημα μιας και περιμένει πίσω από το τείχος και από πλεονεκτική θέση.

Με το θάρρος και την τόλμη που τον διέκρινε, όρμηξε, βάζοντας μια σκάλα στο τείχος και με γοργές κινήσεις σκαρφάλωσε πρώτος πάνω στο τείχος. Τρεις από του υπασπιστές του (Πευκέστας, Αβράος και Λεοννάτος) ανέβηκαν ξοπίσω του, να τον βοηθήσουν και να τον προστατέψουν, μιας και διέτρεχε μεγάλο και άμεσο κίνδυνο. Οι τέσσερις άνδρες βρέθηκαν να πολεμούν μόνοι εναντίον των Μαλλών, εκτεθειμένοι πάνω στα τείχη. Οι υπόλοιποι πολεμιστές, βλέποντας τον αρχηγό τους να πολεμάει γενναία αλλά σε εξαιρετικά επικίνδυνη θέση, βιάστηκαν να σκαρφαλώσουν τα τείχη για να βοηθήσουν. Οι κλίμακες (σκάλες) όμως έσπασαν από το βάρος τους και έτσι ο Μέγας Αλέξανδρυς με τους τρεις γενναίους άνδρες τους, συνέχισαν να πολεμούν δεχόμενοι δεκάδες βέλη, ακόντια και πέτρες.

Η στιγμή είναι άκρως κρίσιμη, η ζωή του Μεγάλου ηγέτη κινδυνεύει άμεσα. Οι στρατιώτες του (κάτω από το τείχος) του φωνάζουν να πηδήξει προς τα έξω και αυτοί θα τον έπιαναν με τα χέρια τους και τις κουβέρτες που κρατούσαν.
Εδώ όμως για άλλη μια φορά μίλησε το θάρρος και η καρδιά του λέοντα που έκρυβε στα στήθια του ο μεγάλος ηγέτης. Αντί να πηδήξει προς τα έξω, να υποχωρήσει για να σωθεί, πήδηξε προς τα μέσα, πρώτος και μόνος. Πήγε μπρος, δεν έκανε πίσω. Δεν θέλησε να φανεί δειλός, προτίμησε να ηγηθεί. «Ριψοκίνδυνο και ηλίθιο», θα έλεγαν πολλοί. Όμως ας δούμε τι θα έκαναν οι σημερινοί ηγέτες. Δεν θα ήταν καν στο πεδίο της μάχης. Θα ήταν καθισμένοι σε κάποιο μακρινό δωμάτιο, καλά προστατευμένο, καθισμένοι γύρω από το τραπέζι επιχειρήσεων, δίνοντας εντολές μέσω δορυφορικής επικοινωνίας. Πόσοι από αυτούς θα έβγαιναν μπροστά, όταν τα πράγματα σκουραίνουν; Πόσοι θα ρίσκαραν περισσότερα από αυτούς που ζητούν να κάνουν θυσίες; Πόσοι από αυτούς θα ρίσκαραν τη ζωή τους πρώτοι;
Και τι είδους ηγέτη θα θέλαμε να έχουμε; Αυτόν που μοιράζεται τους κίνδυνους και τις δυσκολίες μαζί μας ή κάποιον που κοιτάζει πρώτα να σώσει το τομάρι του, ζητώντας από τους άλλους να ορθώσουν τα στήθη τους στον εχθρό;

Αυτή η «μικρή» διαφορά, το πήδημα προς τα μέσα ή προς τα έξω, έκανε τον Αλέξανδρο μοναδικό. Ξοπίσω του πήδηξαν και οι άλλοι τρεις ανδριομένοι. Ο ένας εξ αυτών, ο Πευκέστας, κρατούσε την ασπίδα του Αχιλλέα (πρότυπο για τον Αλέξανδρο), που είχε πάρει ο ο Αλέξανδρος από την Τροία. Με αυτή κάλυψε τον αρχηγό του, όταν αυτός έπεσε κτυπημένος από ένας βέλος, λίγο πάνω από την καρδιά. Από την άλλη μεριά πήρε θέση ο Λεοννάτος. Ο Αβρέας έπεσε νεκρός, κτυπημένος από βέλος στο πρόσωπο. Αυτή η αυτοθυσία των τεσσάρων, αυτό το παράδειγμα ηγεσίας έκανε όλο το στράτευμα να κινηθεί προς τα μπρος, σπάζοντας στις πύλες και σκαρφαλώνοντας από τα τείχη, πατώντας ο ένας στην πλάτη του άλλου. Για έναν τέτοιο ηγέτη, όλοι ήταν έτοιμοι να θυσιαστούν. Ο Αλέξανδρος είχε περισσότερες πληγές από τους στρατιώτες του. Πολεμούσε πρώτος και αναλάμβανε το πιο δύσκολο κομμάτι της μάχης. Δεν ζητούσε κάτι από τους στρατιώτες του, που δεν έκανε πρώτα αυτός. Υπέφερε εξίσου με όλους. Έτρωγε στο ίδιο τραπέζι, το ίδιο φαγητό. Πώς ήταν δυνατόν να μην εμπνεύσει, να μην τον θαυμάζουν, να μην θέλουν να είναι μαζί του;

Ποιος από τους σημερινούς «ηγέτες» μας κερδίζει τον σεβασμό και τον θαυμασμό μας; Ποιον μπορούμε να αγαπήσουμε ή να πιστέψουμε; Ποιος από αυτούς κάνει τις θυσίες που ζητάει από εμάς; Ποιος ρισκάρει να χάσει, όσα καθημερινά χάνει ο λαός; Ποιος μπορεί να γίνει το πρότυπό μας, έστω και σε πολύ μικρότερο βαθμό, από αυτό που ήταν ο Αλέξανδρος για τους άντρες του; Ποιος πείθει με τις πράξεις του; Ποιος αξίζει να γραφτεί στην ιστορία ως άξιος; Κανείς. Γιατί κανείς δεν έχει όραμα και καρδιά. Γιατί αυτό που τους ενδιαφέρει είναι η καρέκλα και η κουτάλα.

Ο Αλέξανδρος ρίσκαρε τα πάντα με το να εκτίθεται συνεχώς πρώτος. Είχε να χάσει πολλά, την ίδια του τη ζωή. Κοσμοκράτορας ήταν ήδη. Και όμως δεν δίστασε στιγμή. Πήγε μπρος, αντιμετώπισε τον μεγαλύτερο κίνδυνο, δεν σκέφτηκε το προσωπικό κόστος, δεν γαντζώθηκε στο θρόνο του, ζητώντας από τους άλλους να παίζουν κορώνα γράμματα το κεφάλι τους. Μπορεί η πράξη του να μην έστεκε στην σύγχρονη λογική. Όμως κέρδισε τις καρδιές των αντρών του. Έκανε τους άλλους να θέλουν να του μοιάσουν, να παλέψουν και να υπομείνουν κάθε θυσία στο πλευρό του. Αν είσαι ηγέτης πρέπει να εμπνέεις, να δίνεις το παράδειγμα, να ανεβαίνεις πρώτος τον ανήφορο, που ζητάς να ανέβουν οι άλλοι. Τότε, ναι, αξίζει να ηγείσαι. Αλλιώς πήγαινε σπίτι σου, όπως και να σε λένε, όποια θέση και αν έχεις.

Με την ευχή, ο Άγιος Βασίλης να φέρει άξιους ηγέτες στην χώρα μας (σε κάθε τομέα). Καλές γιορτές.


Σεμινάρια Αφήγησης Ιστοριών. Γίνε επαγγελματίας σε ένα χώρο με πολλές προοπτικές. Πληρ. Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Διαβάστε ακόμη:

Με πιάνει το παράπονο!

acropolisτου Γιάννη Αραχωβίτη

Ας ελπίσουμε ότι θα μπορούμε να χαιρόμαστε αυτό το μοναδικό μεγαλείο.
Γιατί με τα τόσα δεινά που συσσωρεύτηκαν σε αυτή τη γωνιά του κόσμου τα τελευταία χρόνια, δεν ξέρω πόσοι θα έχουμε το κουράγιο να απολαμβάνουμε και να θαυμάζουμε αυτά τα απαράμιλλα μνημεία πολιτισμού. Δεν ξέρω πόσοι θα μπορέσουν να αντέξουν σε αυτή την ασφυκτική κατάσταση που δημιουργείται και πόσοι θα παραμείνουν στην πατρίδα.

Περισσότερα

Τρία απλά μυστικά για να γλυτώσεις από το καθημερινό στρες!

Τρία απλά μυστικά για να γλυτώσεις από το καθημερινό στρες!

Όλοι μας ζούμε πολυάσχολες ζωές, γεμάτες στρες και αγωνία για το αύριο. Οι συνέπειες καταστροφικές. Έτσι το να μπορείς να παραμένεις ήρεμος, να χαλαρώνεις και να αντιμετωπίζεις με άνεση τις καθημερινές δυσκολίες είναι πολύ κρίσιμο για μια υγιή και ευτυχισμένη ζωή.

Εδώ μπορείς να βρεις τρία απλά αλλά αποτελεσματικά «μυστικά» για να τα καταφέρεις.

Περισσότερα

3 δευτερόλεπτα!

3 deuterolepta 01του Γιάννη Αραχωβίτη

Όταν πέφτεις, βρες την δύναμη να σηκωθείς.

Όσο προσεκτικός και να είσαι, θα βρεθούν στιγμές που θα σε ρίξουν στο καναβάτσο. Που θα φας τα μούτρα σου και θα γονατίσεις. Έτσι είναι ζωή.

Το σημαντικό είναι να μην μείνεις κάτω. Να μην το πάρεις κατάκαρδα και προσωπικά. Να το αποδεχτείς, να το δεις σαν μάθημα, να πάρεις το δίδαγμα και να επανέλθεις δριμύτερος. Τα πάντα εξαρτώνται από το πώς θα το δεις και από το πώς θα αντιδράσεις. Προσωπικά θέλω να βλέπω τα παθήματα ως μαθήματα. Δεν θα υποστηρίξω ότι χαίρομαι και ότι το γλεντάω όταν πίνω το ποτήρι της ήττας, της απώλειας και της απογοήτευσης. Άλλωστε, θα ήταν περίεργο και παράδοξο. Όμως έχω προετοιμαστεί ψυχολογικά για τέτοιες περιπτώσεις, που ξέρω ότι θα συμβούν, και προσπαθώ να τις χειρίζομαι όσο πιο ανώδυνα και εποικοδομητικά γίνεται. Το σλόγκαν μου είναι «Ή κερδίζεις, ή μαθαίνεις». Έχω βγάλει από την εξίσωση την λέξη/ έννοια «χάνεις».

Περισσότερα

  • Σημαντική διεθνής διάκριση & επίτευξη στόχου!

    Σημαντική διεθνής διάκριση & επίτευξη στόχου!

    Φέτος, είχα την ευκαιρία και την τιμή να εκπροσωπήσω τη χώρα μας σε διεθνείς αγώνες ρητορικής. Κάτι που θα γινόταν για πρώτη φορά, μιας και η χώρα μας, μέχρι το περασμένο καλοκαίρι, δεν είχε τη δυνατότητα να διαγωνίζεται σε διεθνείς αγώνες των Τ.Μ.Ιnternationals.

    Περισσότερα

  • Μεγάλη Επιτυχία

    Μεγάλη Επιτυχία

    Η μεγαλύτερή μου χαρά, ως SucceesMentor & Top Performance Trainer, είναι να βλέπω τους "μαθητές" μου , να βελτιώνονται και να φτάνουν ψηλότερα μέσα από την συνεργασία μας.

    Περισσότερα

  • International Coach Federation

    International Coach Federation

    O Γιάννης Αραχωβίτης με τον κ. Dave Wondra, PCC, USA,Chairman ICF Global Board



    e-genius.gr ...intelligent web software