Την άνοιξη που θέλεις, φρόντισε να την αξίζεις
του Γιάννη Αραχωβίτη
Όλοι μας επιθυμούμε το καλύτερο για τον εαυτό μας. Πόσοι όμως είμαστε πρόθυμοι να εργαστούμε συστηματικά, δημιουργικά, παθιασμένα και μακροχρόνια για να δημιουργήσουμε τη ζωή που θέλουμε; Πόσοι είμαστε προετοιμασμένοι να ιδρώσουμε, να παλέψουμε και να ξεπεράσουμε τα εμπόδια και τις προκλήσεις ώστε να ανταμειφτούμε με ανοιξιάτικες μέρες;
Ο μόνος τρόπος για να ζήσεις με τον τρόπο που θέλεις είναι να δημιουργήσεις τις συνθήκες που θα σε φέρουν στο στόχο σου. Το να κοιτάς τον στόχο από το πρωί ως το βράδυ περιμένοντας κάποιο θαύμα να συμβεί δεν είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος που πρέπει να δρα κάποιος που θέλει να είναι υπεύθυνος και να φτιάχνει ο ίδιος την μοίρα του. Λίγοι έζησαν το όνειρό τους από τύχη και σύμπτωση. Και αν συνέβηκε πολύ γρήγορα το έχασαν γιατί δεν το άξιζαν.
Βάλε στόχο στην ζωή να ζεις με σκοπό και όραμα. Η άνοιξη που θέλεις, φρόντισε να την αξίζεις. Φρόντισε να την φτιάχνεις, να την χτίζεις καθημερινά, γιατί μέσα από την διαδικασία αυτή εξελίσσεσαι και γίνεσαι δημιουργός που δικαιωματικά απολαμβάνεις την ομορφιά. Και που μπορείς να την παράγεις ξανά και ξανά. Ξέρε τι θέλεις, φτιάξε την ζωή σου γύρω από αυτό, και δούλεψε για την άνοιξή σου.
Διαβάστε ακόμα:
Ξεκίνα Τώρα!!
Συχνά χανόμαστε στην άβυσσο της άγνοιας, του μη συνειδητού. Πολλές φορές μας δεν αντιλαμβανόμαστε τις ευλογίες και την σημαντικότητα του τώρα. Είναι σαν να προτιμάμε να είμαστε κάπου αλλού κάνοντας κάτι άλλο, λες και ζούμε σε μια άλλη μακρινή χρονικά στιγμή, πολλές ώρες εμπρός ή πίσω από τους Τωρινούς κτύπους του ρολογιού. Ξεχνάμε ότι ο μεγάλος κίνδυνος της ζωής δεν είναι κάποιος μακρινός θάνατος αλλά μια ζωή αποκομμένη από το παρόν.
Η ώριμη ηλικία δεν συνοδεύεται πάντα από την συναισθηματική ωριμότητα και αυτό γιατί πολλά άτομα νομίζουν ότι είναι παιδιά σε όλη τους την ζωή. Κατά βάθος είμαστε όλοι λίγο παιδιά και προσδοκούμε την προστασία των άλλων. Σίγουρα είναι αρκετά δύσκολο να στηριζόμαστε μονάχα στα δικά μας πόδια χωρίς δεκανίκια. Η μεγάλη ευθύνη της φροντίδας του εαυτού μας αρχίζει εκεί κάπου στην εφηβεία και τελειώνει με τον θάνατο. Το άτομο μέσα σε αυτό το διάστημα συνειδητοποιεί πως θα υπάρξουν κρίσιμες στιγμές στην ζωή του που θα είναι μόνος.
Μπορείς να ξεχωρίσεις από το πλήθος διαθέτοντας το ή καλλιεργώντας το!
