Το να φτάσεις ψηλά, δεν φτάνει!
του Γιάννη Αραχωβίτη
Τι σημασία έχει να είσαι πετυχημένος για τον έξω κόσμο (επαγγελματικά, κοινωνικά κ.λ.π.) αλλά αποτυχημένος και άδειος εσωτερικά?
Πολλές φορές αναρωτιέμαι γιατί όλοι σκοτωνόμαστε να αποκτήσουμε τίτλους, γραφεία και αξιώματα. Είναι γιατί αυτά αντιπροσωπεύουν κάτι βαθύτερο και ουσιαστικό για εμάς ή γιατί έτσι η κοινωνία έχει μάθει να μας κρίνει?
Και εντάξει η επιτυχία στον επαγγελματικό στίβο είναι κάτι σημαντικό, θεμιτό και σεβαστό. Το να περιορίζουμε όμως την ευτυχία μας μόνο από αυτό είναι παράλογο και επικίνδυνο.
Σημασία δεν έχει το πόσο τρανός είσαι στο επάγγελμα και πόσα πτυχία καρφιτσωμένα στον τοίχο του γραφείου σου αλλά πόση χαρά, πόση γαλήνη νοιώθεις και τι νόημα έχει η ζωή σου.
Αν μέσα σου νοιώθεις άδειος, τίποτα εξωτερικό δεν μπορεί να σου γεμίσει το κενό. Και τότε είναι καιρός για αλλαγές, αλλιώς φυτοζωείς. Θέλει δύναμη και τόλμη αλλά αξίζει να παλέψεις για μια ζωή που να σε γεμίζει μέσα και έξω.
Δωρεάν συμμετοχή σε σεμινάριο!
"οι 4 βάσεις της επιτυχίας"
Κάποτε οι γονείς ήταν αναγκασμένοι να δουλεύουν μέρα νύχτα στο χιόνι και κάτω από αντίξοες συνθήκες. 
1. Αν δεν κυνηγήσεις αυτό που θέλεις, ποτέ δεν θα το έχεις.
Η πάλη προς την ελευθερία και την αρετή είναι που μας κάνει δυνατούς ώστε να μπορούμε να πετάξουμε ψηλότερα. Δώστε την ευκαιρία, αφήστε ή βοηθήστε τους άλλους (ιδιαίτερα τα παιδιά) να αναπτυχθούν.
