Γράφτηκε στις .

Να εκφράζεις τα συναισθήματά σου

freudτου Γιάννη Αραχωβίτη

Δυστυχώς πολλές φορές η επιλογή μας είναι να μην μιλήσουμε, να μην εκφράσουμε την αντίρρησή μας, να μη διεκδικήσουμε αυτό που μας ανήκει, να μην πούμε πως νοιώθουμε γύρω από κάτι. Αυτό είναι μια συνήθη στρατηγική για να αποφύγουμε τις αντιπαραθέσεις, την γκρίνια, την αμηχανία κ.λ.π.

Τι γίνεται όμως με το πώς νοιώθουμε; Τι γίνεται με την πικρία, την απογοήτευση, την προδοσία και την εγκατάλειψη που νοιώθουμε; Κλείνουν πραγματικά οι πληγές ή είναι εκεί κάπου μέσα μας, κουκουλομένες προσωρινά ώσπου να ξεσπάσουν κάπου αλλού;

Το συναίσθημα είναι ενέργεια δεν χάνεται. Μπορεί να αλλάξει, να μεταβληθεί και να επανεμφανιστεί με άλλο τρόπο. Το πώς, το πότε και το που κανείς δεν το ξέρει. Το σίγουρο είναι ότι δεν πεθαίνει. Είναι κάπου εκεί και σιγοβράζει.

Για αυτό είναι καλύτερα να εκφράζουμε τα συναισθήματά μας. Να τα αναλύουμε, να τα συζητάμε, να τα αντιμετωπίζουμε με ηρεμία και νηφαλιότητα και να βρίσκουμε τρόπους εκτόνωσης. Το να τα τσουβαλιάζουμε όλα συνεχώς μέσα μας, το να καταπίνουμε όλες τις πίκρες προσπαθώντας να αποφύγουμε την αντιμετώπιση της πραγματικότητας, μακροπρόθεσμα μόνο συσωρευμένα απωθημένα μας δημιουργεί. Που μας τρώνε τα σωθικά ώσπου μια μέρα θα εκδηλωθούν με χειρότερο τρόπο.


Διάβασε ακόμα: Καθημερινή προσπάθεια και καθημερινή ανάπτυξη!