Ποιος είσαι για να μην τα αξίζεις;
του Γιάννη Αραχωβίτη
Πολλές φορές αναρωτιόμαστε, “Ποιος είμαι για να αξίζω την αγάπη, μια καλύτερη δουλειά, μια αξιόλογη ζωή;”
Η πραγματική ερώτηση όμως θα έπρεπε να είναι «Ποιος είσαι για να μην τα αξίζεις;”
Τι σε κάνει να αμφιβάλλεις ότι έχεις όλες τις προοπτικές και τα ταλέντα για να ζήσεις μια ζωή με πληρότητα, με αξίες και επιτυχίες;
Όλοι είμαστε φτιαγμένοι από τον ίδιο πυλό, από την ίδια πηγή. Με μικρές επιφανειακές διαφορές (εξωτερική εμφάνιση κ.λ.π.) που όμως δεν είναι ικανές να καθορίσουν την πορεία μας.
Και αν κάποια πράγματα στην πορεία (περιβάλλον, καταστάσεις, γνώμες των άλλων, αρνητικές σκέψεις κ.λ.π.) μας έκαναν να μικρύνουμε την εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας, δεν σημαίνει ότι το πνεύμα και η ουσία της ύπαρξής μας χάθηκε. Αν κοιτάξουμε λίγο πιο βαθειά μέσα μας, αν γυρίσουμε το διακόπτη και αν πιστέψουμε ότι δεν είμαστε ατύχημα αλλά θαύμα της ζωής, θα μπορέσουμε να ξαναβρούμε τον ενθουσιασμό στο όνειρο που μας διέκρινε ως παιδιά. Τότε που μιλούσαμε περισσότερο με την ψυχή παρά με το περιοριστικό μυαλό. Ο καθένας μας φτιάχνει μια πραγματικότητα και την προσαρμόζει ανάλογα με τις προσλαμβάνουσες από τον χώρο που υπάρχουμε. Δεν σημαίνει όμως ότι είναι και ακριβής. Μια διαμόρφωση του μυαλού και των συναισθημάτων μας είναι. Όμως και η σκέψεις και τα συναισθήματα είναι πράγματα που υπόκεινται σε αλλαγές και μεταβολές. Το μυστικό είναι να τα ελέγχουμε εμείς και όχι να μας ελέγχουν εκείνα. Κάνε σκέψεις μαύρες, θα νοιώσεις μαύρα και ανάλογα θα πράξεις με ανάλογα αποτελέσματα. Άλλαξε τις σκέψεις, νοιώσε θετικά, πίστεψε στον εαυτό σου και σύντομα θα μπορείς να πετύχεις πράγματα που απλώς σου φαινόντουσαν αδύνατα. Όμως σου φαινόντουσαν. Τόσοι και τόσοι άλλοι τα κατάφεραν. Μάνα τους γέννησε και αυτούς. Δεν είναι οι μόνοι προικισμένοι, οι μόνοι ταλαντούχοι.
Όλοι μας έχουμε κάτι που μπορούμε να καλλιεργήσουμε και να το δωρίσουμε στους άλλους. Και μέσα από αυτή την δημιουργία του πραγματικού εαυτού μας εκδηλώνουμε το μεγαλείο μας και εκπληρώνουμε την αποστολή μας. Δεν έχουμε όλοι τα ίδια ταλέντα και την ίδια αποστολή. Όμως όλοι μας έχουμε ταλέντα και αποστολή. Το ζητούμενο είναι να το πιστέψουμε και να το ψάξουμε. Ζωή που δεν την εξετάζουμε δεν έχει ουσία να τη ζούμε (Σωκράτης). Μην περνάς και δεν ακουμπάς.
Το κακό δεν είναι να πεθάνουμε (κάποια μέρα θα συμβεί και αυτό). Το κακό είναι να μην ζήσουμε ενώ έχουμε την ευκαιρία. Και η ζωή δεν είναι φόβος. Είναι η αγάπη και το ξεδίπλωμα του μεγαλείου και της αποστολής που κουβαλάει ο καθένας. Τίποτα δεν είναι ασήμαντο όταν ζεις σύμφωνα με τον αληθινό εαυτό σου. Όλα είναι ασήμαντα όταν απλώς υπάρχεις, αρνούμενος να ζήσεις σε αρμονία με αυτό που πραγματικά είσαι.