Η αποστολή του ανθρώπου!
του Γιάννη Αραχωβίτη
Ας μην παρασυρθούμε και ξεχάσουμε ότι πίσω και πάνω από τα μνημόνια και τους αριθμούς υπάρχουν άνθρωποι. Η αποστολή του καθένα μας δεν πρέπει να είναι μόνο μαθηματικές, λογιστικές και δημοσιον0ομικές πράξεις.
Οι πράξεις μας θα πρέπει να διακρίνονται πάνω από όλα για τον σεβασμό στον άνθρωπο. Γιατί μόνο τότε γινόμαστε (εμείς) άνθρωποι.
Σίγουρα οι δυσκολίες και η πίεση που δεχόμαστε όλοι μας βγάζει αντιδράσεις που δεν μας τιμούν. Μην ξεχνάμε όμως ότι τώρα στα δύσκολα φαίνεται ο πραγματικός χαρακτήρας του καθενός. Και δεν φαίνεται από μια συγκυριακή πράξη αλλά από μια μόνιμη επιλογή και εκδήλωση καλοσύνης, ανθρωπιάς και αγάπης προς τον πλησίον.
Ο Άνθρωπος πάνω απ΄ όλα!
Πάθος.. αναγκαίο!
Υπάρχουν πολλοί και λόγοι γιατί άρχισα να γυμνάζομαι κάθε πρωί. Εδώ και 5 χρόνια, 5 μέρες τη βδομάδα, ξυπνώ στις 6 και στις 6.30 είμαι στο γήπεδο και τρέχω, γυμνάζομαι. Το ξύπνημα δεν είναι πάντα ευχάριστο αλλά όταν έχεις σοβαρούς λόγους το ξεπερνάς. Και όπως είπα, υπάρχουν πολλοί λόγοι, αλλά θα ήθελα να αναφερθώ σε τρεις και νομίζω ότι είναι αρκετοί για να μου δίνουν κίνητρο.
Συχνά χανόμαστε στην άβυσσο της άγνοιας, του μη συνειδητού. Πολλές φορές μας δεν αντιλαμβανόμαστε τις ευλογίες και την σημαντικότητα του τώρα. Είναι σαν να προτιμάμε να είμαστε κάπου αλλού κάνοντας κάτι άλλο, λες και ζούμε σε μια άλλη μακρινή χρονικά στιγμή, πολλές ώρες εμπρός ή πίσω από τους Τωρινούς κτύπους του ρολογιού. Ξεχνάμε ότι ο μεγάλος κίνδυνος της ζωής δεν είναι κάποιος μακρινός θάνατος αλλά μια ζωή αποκομμένη από το παρόν.
