Στη ζωή διαλέγεις μέσα από ποιό πρίσμα θέλεις να βλέπεις τα πράγματα και ανάλογα χρωματίζεται η ζωή σου. Μπορείς να παραπονιέσαι επειδή τα τριαντάφυλλα έχουν αγκάθια ή να χαίρεσαι που τα αγκάθια έχουν τριαντάφυλλα. Ξέρετε ποια είναι η επιλογή μου ~ γιάννης
του Γιάννη Αραχωβίτη
Ένας κόρακας ζούσε στο δάσος και ήταν απολύτως ευχαριστημένος με την ζωή του.
Αλλά μια μέρα είδε έναν κύκνο.
-« Κοίτα πόσο άσπρος είναι» σκέφτηκε, «και εγώ τόσο μαύρος, σαν την μαύρη νύχτα.. θα πρέπει να είναι το πιο ευτυχισμένο πουλί στο κόσμο».
Και πήγε και είπε τις σκέψεις του στον κύκνο.
-«Ξέρεις», του απάντησε ο κύκνος, «ένοιωθα ότι ήμουν το πιο ευτυχισμένο πουλί μέχρι που είδα ένα παπαγάλο που είχε δυο χρώματα. Νομίζω ότι ο παπαγάλος είναι το πιο ευτυχισμένο».
Μία πρωτότυπη έρευνα της εφημερίδας Washington Post κι ένα κοινωνιολογικό πείραμα για το γούστο, την αντίληψη και τις προτεραιότητες των ανθρώπων έγινε στο μετρό της Ουάσιγκτον.
Η διεξαγωγή του πειράματος
Ήταν γύρω στις 8 το πρωί της 12ης Ιανουαρίου του 2007 όταν, ένας νεαρός ντυμένος με ένα παντελόνι παραλλαγής, ένα μπλουζάκι μακό κι ένα κασκέτο, στάθηκε δίπλα σε έναν κάδο απορριμμάτων μιας πολυσύχναστης αποβάθρας.
Στα χέρια του κρατούσε ένα βιολί και άρχισε να παίζει κομμάτια του Μπαχ για περίπου μία ώρα. Ο κόσμος περνούσε βιαστικός για τη δουλειά του, όταν μετά από 3 λεπτά ένας μεσήλικας πρόσεξε ότι κάποιος έπαιζε μουσική. Κοντοστάθηκε για λίγα δευτερόλεπτα και μετά συνέχισε βιαστικός τον δρόμο του.
Του Γιάννη Αραχωβίτη (SuccessMentor)
Τώρα που πλησιάζει και η αλλαγή του χρόνου, όλοι οι άνθρωποι, άλλοι από συνήθεια και άλλοι από παρακίνηση βάζουν στόχους.
Και σίγουρα το να βάζεις στόχους στη ζωή είναι πολύ χρήσιμο για την ανάπτυξή σου.
Αυτό που παρατηρείται όμως είναι οι περισσότεροι ποτέ δεν πετυχαίνουν τους στόχους αυτούς.
Τι συμβαίνει και τα όνειρα παραμένουν άπιαστα;
Πολλά μπορεί να συμβούν και να μας εμποδίσουν από την πραγματοποίηση των ονείρων μας… Ο φόρτος εργασίας, η έλλειψη δέσμευσης και πειθαρχίας, οι φόβοι και τα περιοριστικά πιστεύω μας, …μεγάλη λίστα.
Όμως ακόμη και αν τα παραπάνω υπάρχουν θα πρέπει να ξέρουμε και να σημαδεύουμε σωστά. Και αυτό χρειάζεται ικανότητα, τεχνική, μετρημένες κινήσεις, αυτοσυγκέντρωση… διαφορετικά πυροβολούμε στο γάμο του Καραγκιόζη…
Φέτος, είχα την ευκαιρία και την τιμή να εκπροσωπήσω τη χώρα μας σε διεθνείς αγώνες ρητορικής. Κάτι που θα γινόταν για πρώτη φορά, μιας και η χώρα μας, μέχρι το περασμένο καλοκαίρι, δεν είχε τη δυνατότητα να διαγωνίζεται σε διεθνείς αγώνες των Τ.Μ.Ιnternationals.
Η μεγαλύτερή μου χαρά, ως SucceesMentor & Top Performance Trainer, είναι να βλέπω τους "μαθητές" μου , να βελτιώνονται και να φτάνουν ψηλότερα μέσα από την συνεργασία μας.
O Γιάννης Αραχωβίτης με τον κ. Dave Wondra, PCC, USA,Chairman ICF Global Board
