Γιάννης Αραχωβίτης

Είναι η υποβόσκουσα και υποσυνείδητη «πίστη», ότι δεν είμαστε αρκετοί, ότι δεν έχουμε τα αναγκαία, ότι κάτι μας λείπει και ότι κάτι θα πάει στραβά. Είναι ότι υποθέτουμε ότι χρειαζόμαστε περισσότερα, από χρήματα, χρόνο, ενέργεια, ικανότητες, διπλώματα, πληροφορίες κ.λ.π. Χωρίς αυτά, διαβεβαιώνουμε τον εαυτό μας και όλους τους άλλους, ότι είναι αδύνατο να πραγματοποιήσουμε τα όνειρά μας, αν αλλάξουμε εργασία, να ξεκινήσουμε κάτι δικό μας, να βρούμε το ταίρι της ζωής μας.

Κάποιοι άνθρωποι έρχονται στη ζωή σου και αμέσως αντιλαμβάνεσαι ότι παρουσιάζονται για κάποιο λόγο, να εξυπηρετήσουν κάποιο σκοπό, να σου μάθουν κάτι, να σε βοηθήσουν να βρεις κάποια λύση ή να βρεις το ποιος θέλεις να γίνεις. Και αυτοί οι άνθρωποι μπορεί να είναι ο καθένας, (ο οδηγός του ταξί, ο σκουπιδιάρης, ένας γείτονας, μια περασμένη αγάπη σου, ένας φίλος που είχατε χαθεί για χρόνια ή ακόμα και ένας εντελώς άγνωστος), αλλά με το που συναντιούνται οι ματιές σας, αμέσως καταλαβαίνεις μέσα σου, ότι θα σε επηρεάσει με τον ένα ή τον άλλον τρόπο.

Η τωρινή σου κατάσταση και οι συνθήκες δεν προσδιορίζουν το ποιος πραγματικά είσαι, ούτε μπορούν και να περιορίσουν αν δεν το επιτρέψεις και αν πραγματικά θέλεις να αλλάξεις.

Ναι, οι (περισσότεροι) μαθητές ξοδεύουν υπερβολικά πολύ χρόνο για διάβασμα.

Προτού, θεωρήσεις ότι είμαι "τρελός", βάλε τα παιδιά στο άλλο δωμάτιο και διάβασε με ηρεμία και προσοχή τα πιο κάτω.

Σου συμβαίνει να ξεχνάς κάποια πράγματα (κωδικούς, τηλέφωνα, ονόματα, ψώνια, μαθήματα, τεχνικές, διευθύνσεις, ραντεβού κ.λ.π.); Μερικά από αυτά είναι σημαντικά και μπορεί να σου κοστίσουν ακριβά. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι ένα μια μηχανή καταγραφής αυτών που μαθαίνουμε (αισθανόμαστε) με απεριόριστη χωρητικότητα. Τα πάντα αποθηκεύονται μέσα του. Απλώς άλλα τα θυμόμαστε εύκολα, άλλα δύσκολα και άλλα μας διαφεύγουν για πάντα.

Κάθε πράξη που κάνουμε δυναμώνει ή εξασθενίζει τη θέλησή μας και την διαδικασία επιλογής συμπεριφορών.

Για παράδειγμα, πολλοί άνθρωποι μπαίνουν στον πειρασμό και κάνουν «αχρείαστες» ή και επικίνδυνες αγορές. Έτσι είναι εύκολο να βρεθούν χρεωμένοι, αγοράζοντας ένα ακριβό αυτοκίνητο, ένα εξοχικό, ή μοδάτα ρούχα. Αργότερα το μετανιώνουν και εύχονται να είχαν συγκρατηθεί και να είχε πρυτανεύσει η λογική. Αν είχαν αντισταθεί στον πειρασμό της στιγμής, θα είχαν αποφύγει την παγίδα.