Κάνε κάτι διαφορετικό, κάτι άλλο!
του Γιάννη Αραχωβίτη
Αν θέλεις κάτι που ποτέ δεν είχες,
τότε θα πρέπει να κάνεις κάτι που ποτέ δεν έκανες.
Η συνήθεια είναι γλυκιά συνεργάτης, αλλά και σκληρή αφέντρα. Αλλού μας απογειώνει και αλλού μας θάβει.
«Είμαστε αυτό που συχνά κάνουμε», έλεγε ο μέγιστος Αριστοτέλης. Για να είσαι εργατικός, θα πρέπει να εργάζεσαι συχνά. Για να είσαι μεγαλόκαρδος, θα πρέπει συχνά να δίνεις, να συγχωρείς. Για να είσαι γενναίος, θα πρέπει να αποδεικνύεται ξανά και ξανά στα δύσκολα.
Συνεπώς, αν κάποιος νοιώθει ότι η ζωή τον αδικεί συνεχώς, ίσως θα ήταν καλύτερα να κοιτάξει τις πράξεις του. Γιατί μακροπρόθεσμα η ζωή είναι δίκαιη. Αν και υπάρχουν εξαιρέσεις, στο τέλος ο καθένας κερδίζει αυτό που αξίζει. Αυτός είναι ο κανόνας. Τα υπόλοιπα είναι μάλλον δικαιολογίες και παραδοξολογίες.
Η αλήθεια είναι ότι η δύναμη της συνήθειας είναι μεγάλη. Και όταν η συνήθεια είναι καλή, τότε φέρνει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Αν όμως η συνήθεια είναι κακιά, τότε είναι που μας παίρνει η κατηφόρα και μας περιμένει η καταστροφή.
Τα καλά νέα είναι ότι οι συνήθειες αλλάζουν. Αλλάζουν με συνειδητή προσπάθεια, με πρόγραμμα καθημερινής βελτίωσης, με πειθαρχεία και θέληση.
Γιατί δεν τα καταφέρνουν οι περισσότεροι;
Να μερικοί λόγοι
• δεν το θέλουν αρκετά
• δεν μπορούν από μόνοι τους
• δεν ζητούν βοήθεια
• δεν το πιστεύουν
• νομίζουν ότι κάτι μαγικό θα τους βοηθήσει
• γιατί νομίζουν ότι αυτοί είναι και δεν υπάρχει σωτηρία
• τους είναι δύσκολο
• δεν ξέρουν τον τρόπο
κ.λ.π.
Τι μπορεί να κάνει κάποιος, που θέλει να αλλάξει;
Να το πάρει απόφαση και να κάνει ο,τιδήποτε απαιτείται. Να πάψει να κάνει τα παλιά που τον έφεραν μέχρι εδώ. Να αλλάξει τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς. Να ζητήσει βοήθεια, να μάθει, να τολμήσει, να.., να..., ….
Αν θέλουμε κάτι που ποτέ δεν είχαμε, αυτονόητο είναι ότι απαιτείται αλλαγή, ότι απαιτείται διαφορετική προσπάθεια και διαφορετικές πράξεις. Και όχι για μια μέρα, μια βδομάδα, ένα μήνα. Αλλά συστηματικά και μακροπρόθεσμα. Μέχρι να αποκτήσουμε νέες συνήθειες, νέο χαρακτήρα, νέα φιλοσοφία. Αλλαγή χωρίς αλλαγή δεν γίνεται.
του Γιάννη Αραχωβίτη
του Γιάννη Αραχωβίτη
