Για να κατεβάσετε το παρακάτω άρθρο στείλτε μας μήνυμα στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. με το όνομα σας και θα σας στείλουμε άμεσα και δωρεάν τον κωδικό πρόσβασης!
Πράγματι όταν ξεκινάμε κάτι, π.χ. να εκπαιδευτούμε σε κάτι άγνωστο, η προσπάθεια που απαιτείται είναι σημαντικά μεγαλύτερη από αυτή που καταναλώνουμε όταν ασχολούμαστε με κάτι που μας έχει γίνει συνήθεια. Άλλωστε η εκπαίδευση έχει στόχο να μας καταστήσει επαρκείς και ικανούς σε κάτι, δηλαδή να το εκτελούμε σε υψηλό επίπεδο με όση λιγότερη ενέργεια και δυσκολία γίνεται. Συνήθεια σημαίνει ότι κάτι έχει γίνει αυτοματισμός, που το κάνω όπως λέμε εύκολα και με «κλειστά τα μάτια».
Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για την παραγωγικότητα. Όμως είναι στ’ αλήθεια παραγωγικός, αυτός που φέρνει σε πέρας μεγάλο αριθμό εργασιών και υποχρεώσεων ή είναι εκείνος, που αφοσιώνεται απόλυτα στο ο,τιδήποτε κάνει, την ώρα που το κάνει και το εκτελεί όσο γίνεται τελειότερα;
Αν ξεκινάτε να κάνετε κάτι, απλά για να τελειώνετε και να ξεμπερδεύετε, στο τέλος είναι πιθανό να έχετε μεν ασχοληθεί με αρκετά, όχι όμως με το καλύτερο αποτέλεσμα και οι μισοτελειωμένες τσαπατσούλικες δουλειές θα συνεχίζουν να σας αγχώνουν.
Αν πάλι είστε απόλυτα προσηλωμένοι σε αυτό που κάνετε, τότε όλα θα γίνουν στην πραγματικότητα πιο γρήγορα, επειδή θα έχουν σωστά ολοκληρωθεί και - το κυριώτερο- θα νοιώσετε την πληρότητα και την χαρά της δημιουργίας και της επίτευξης ενός σκοπού.
Καινούργια ερεθίσματα κάθε μορφής μας βομβαρδίζουν ασταμάτητα στην σύγχρονη ζωή. Κινητά, SMS, e-mail, ειδήσεις στην οθόνη αυτοστιγμεί από κάθε γωνιά της γης και μια πόλη πολύβοη, μας αποσπούν την προσοχή και ο νους αρχίζει να ταξιδεύει μακρυά. Από την άλλη η φιλοσοφία των καιρών τα θέλει όλα εδώ και τώρα και σαν μωρά παιδιά ζητάμε την άμεση ικανοποίηση της κάθε επιθυμίας και ανάγκης. Η πίεση « να τελειώνουμε» γίνεται έτσι επιτακτική εις βάρος της ποιότητας.
"Και δεν υπάρχει τίποτα που θα έπρεπε να κρατήσετε; Όλα όσα κατέχετε θα δοθούν κάποτε. Τα δέντρα δίνουν για να ζήσουν, διότι θα χαθούν αν αρνηθούν να δώσουν".
Και τη μεγαλύτερη αρετή δεν έχει αυτός που προσφέρει, αλλά αυτός που δέχεται χωρίς να νιώθει ότι χρωστάει. Δίνετε, αλλά λίγα, όταν δίνετε από τα υπάρχοντά σας. Δίνετε αληθινά μόνο όταν δίνετε από τον ίδιο τον εαυτό σας".
Χαλίλ Γκιμπράν
Από: Φύλακες του Φωτός
Φέτος, είχα την ευκαιρία και την τιμή να εκπροσωπήσω τη χώρα μας σε διεθνείς αγώνες ρητορικής. Κάτι που θα γινόταν για πρώτη φορά, μιας και η χώρα μας, μέχρι το περασμένο καλοκαίρι, δεν είχε τη δυνατότητα να διαγωνίζεται σε διεθνείς αγώνες των Τ.Μ.Ιnternationals.
Η μεγαλύτερή μου χαρά, ως SucceesMentor & Top Performance Trainer, είναι να βλέπω τους "μαθητές" μου , να βελτιώνονται και να φτάνουν ψηλότερα μέσα από την συνεργασία μας.
O Γιάννης Αραχωβίτης με τον κ. Dave Wondra, PCC, USA,Chairman ICF Global Board
